Świerzb u psa – jak wygląda i jak go leczyć?

Świerzb to powszechna dolegliwość skórna u psów, która potrafi być uciążliwa zarówno dla zwierzęcia, jak i jego właściciela. W artykule znajdziesz informacje, jak rozpoznać tę chorobę oraz które metody leczenia okazują się najskuteczniejsze. Dodatkowo, tekst odpowiada na pytanie, czy schorzenie może dotknąć ludzi i jakie działania warto podjąć, by temu zapobiec.

Co to jest świerzb u psa i jak powstaje?

Świerzb u psów to schorzenie spowodowane przez świerzbowca drążącego, pasożyta, który wnika w skórę zwierzęcia, tworząc tam tunele. To wywołuje u czworonoga silny świąd, co skutkuje intensywnym drapaniem. Choroba ta często przenosi się poprzez kontakt z innym zakażonym zwierzęciem. Szczególnie narażone są młode psy i te z osłabioną odpornością.

Świerzb stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia psa. Drapanie może prowadzić do powstawania ran, które są podatne na zakażenie bakteryjne. Dlatego kluczowe jest szybkie zdiagnozowanie i odpowiednie leczenie.

Jakie są objawy świerzbu u psa?

Objawy świerzbu u psa zazwyczaj pojawiają się po upływie od dwóch do sześciu tygodni od zarażenia. Najbardziej charakterystycznym symptomem jest niezwykle intensywny świąd, który zmusza psa do ciągłego drapania się. Skóra staje się zgrubiała i zaczerwieniona, ale to dopiero początek. Można również zauważyć:

• wyłysienia,
• łuszczące się fragmenty,
• rany,
• guzki,
• strupy.

Długotrwałe drapanie często prowadzi do samookaleczeń, co zwiększa ryzyko infekcji bakteryjnych. Czworonóg odczuwa ból i duży dyskomfort, co niekorzystnie wpływa na jego samopoczucie. W przypadku zauważenia takich symptomów, wizyta u weterynarza jest konieczna, aby potwierdzić diagnozę i rozpocząć odpowiednie leczenie.

Jak wygląda leczenie świerzbu u psa?

Leczenie świerzbu u psa wymaga wizyty u weterynarza, który może zalecić zarówno miejscowe, jak i doustne środki zaradcze. Kluczowe jest stosowanie szamponów przeciwpasożytniczych skutecznie eliminujących roztocza. Zazwyczaj terapia trwa od czterech do sześciu tygodni.

Alternatywnie, roztwór siarki koloidalnej może być pomocny w usuwaniu pasożytów ze skóry czworonoga. Weterynarz może również przepisać łagodzące preparaty, które pomogą przywrócić naturalny stan skóry. Przykładowo, krople przeciwpasożytnicze z fipronilem wspierają walkę z niechcianymi lokatorami.

Nie mniej ważne jest regularne badanie psa i dbanie o jego higienę, aby zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się świerzbu. W przypadku zauważenia objawów, takich jak intensywne drapanie się lub zmiany skórne, niezwłocznie skonsultuj się z weterynarzem.

Czy świerzb u psa jest zaraźliwy dla ludzi?

Świerzb u psa, spowodowany przez świerzbowca, może przenosić się na ludzi jako tzw. zakażenie rzekome. Pasożyt ten potrafi przeskoczyć z psa na człowieka, co niesie ze sobą ryzyko infekcji. Na ludzkiej skórze jednak nie znajduje odpowiednich warunków do rozmnażania, dlatego objawy są łagodne i zazwyczaj ustępują samoistnie w ciągu dwóch tygodni. Choć kontakt z zakażonym zwierzęciem może wywołać swędzenie, nie prowadzi on do trwałej infekcji. Aby zminimalizować ryzyko, warto unikać bezpośredniej styczności z chorymi psami i dbać o higienę, na przykład myjąc ręce po kontakcie z czworonogiem.

Jak zapobiegać świerzbowi u psa?

Regularna profilaktyka przeciw świerzbowi u psa jest niezwykle istotna. Zaleca się stosowanie środków przeciw pchłom i kleszczom, na przykład kropli zawierających fipronil. Dzięki nim znacznie zmniejsza się ryzyko zakażenia. Dbanie o czystość legowiska czworonoga również ogranicza rozwój pasożytów. Ważne jest, by unikać sytuacji, w których pies miałby kontakt z bezdomnymi zwierzętami, mogącymi być nosicielami świerzbowca.

• regularne sprawdzanie stanu skóry pupila pozwala szybko zauważyć podrażnienia czy otarcia,
• w takim przypadku warto skonsultować się z weterynarzem,
• wspieranie odporności psa poprzez zbilansowaną dietę i ruch na świeżym powietrzu również nie pozostaje bez znaczenia.

Naturalne środki, jak aloes czy olej kokosowy, mogą korzystnie wpływać na kondycję skóry, ale ich stosowanie powinno być zawsze omówione z lekarzem weterynarii. Dezynfekcja miejsc, w których przebywa pies, także przyczynia się do zapobiegania świerzbowi.